12 lat

 

Od Polski do Gruzji - Czcionką Braku

Od braku rozumienia każdej z Liter każdego Alfabetu, poprzez wykroty mentalne i trudności edukacyjne wreszcie rozsiadłam się na Polskiej Czcionce Braku,,,, Nie byłabym sobą, gdybym siedziała beznamiętnie,,,, Za różną chęcią myślenia o Literze poszła przyjemność stworzenia Liter Brakujących w tym przypadku języka gruzińskiego ---- tak powstała  Gruzińska Czcionka Braku.

W jednym i drugim przypadku, bez pomocy Konrada Kondrasa, wspaniałego grafika specjalizującego się w 3d ---- byłoby niewymownie trudniej ))))

    Polska Czcionka Braku, 2016

Gruzińska Czcionka Braku, 2022

Przestrzeń dialogu w drugim kroku

Przestawiam Wam pierwszą grafikę z cyklu Przestrzeni Dialogu - projektu wymagającego i rozbudowanego. Pierwsza odsłona odbyła się w trakcie Festiwalu Narracji w 2018 r - to wówczas można było okładać i czytać grafikę w przestrzeni miejskiej Gdańsk Oliwa, oraz tworzyć słowa z Czcionki Braku. To wówczas pojawiła się idea by stworzyć Czcionkę Braku w innych językach, a o za tym idzie grafikami ----- pomysł się rozwija - jednocześnie okazuje się, ja brutalnie rozszerza pole możliwości lub go zabiera – zatem czcionka Ukraińska / Białoruska / Gruzińską .... wnikam i dotykam .... zastanawiając się co dalej....

moja Miłość budzi się każdej Wiosny

 

Cykl Grafik - Była kiedyś Grupa Sędzia Główny.... grafika 4.

 

WOLTA w ROZWOJU

 

BUNT WOBEC ZŁOROBIENIA //// STWÓR Z PUSTEGO STANU NIENAWIŚCI //// POTEM JUŻ ZARAZ

 

Cykl grafik - Była kiedyś Grupa Sędzia Główny .... grafiki 1. , 2. , 3.

SURrealne MYŚLI KAPIĄ mi od wielu lat .... i wykapały sens wizualny....

współPRACA SZTUKI w ZACHĘCIE

 

RONDO PRAW KOBIET zamiast Kulturowych Poligonów Doświadczalnych !!!!

Frag. "Pusto-stanu Nienawiści" - "Plemię Żeńskie" 

EXIT Projekt Centrum Sztuki Włączającej w ramach ``Kultury w sieci``

Jestem szczęściarą  )))) 

Spotkanie ludzi takich jak Justyna Wielgus,  Justyna Sobczyk, Marceli Sulecki, Justyna Lipko-Konieczna, Kuba Drzewiecki.... 

Daje możliwość spojrzenia głębiej i szerzej.... Nie tylko na niepełnosprawność artystów, ale na sztukę w ogóle i co ważne - na jej odbiorców ,,,,  

Czym tak naprawdę jest niepełnosprawność ? 

To przecież tylko Inna Sprawność, prawda.... ?.... ))))

Projekt EXIT Teatru21 - w którym mam przyjemność uczestniczyć, 

jest pierwszą odsłoną projektu w ramach Centrum Sztuki Włączającej czyli 

pierwszej społecznej instytucji kultury w Warszawie w całości dedykowaną twórczości artystów z niepełnosprawnościami ----- 

BRAWO !!!! Świetna inicjatywa !!!!!

EXIT właśnie został uruchomiony )))) Za nami praca Daniela Kotowskiego "Narzędzie do posługiwania się mową"- mocna i bardzo ważna społecznie praca ))))) 

A za chwilę kolejna praca - DIANY NIEPCE ---- Zapraszam !!!!! Zapowiedź pracy jest naprawdę bardzo poruszająca ))))

EXIT - Projekt Centrum Sztuki Włączającej w ramach ``Kultury w sieci`` 

"W błocie wizualnym" - Hommage dla Zenka Polusa, 2020

"W błocie wizualnym" - Hommage dla Zenka Polusa 

Fotomontaż i tekst wizualny

druk na kartonie 90x60, 

9 części każda po 30x20,

możliwość układania dowolnej konstelacji graficznej

 

„Lot Ikara” to wystawa poświęcona pamięci Zenona Polusa 12.09-04.10 2020

„Lot Ikara” to wystawa poświęcona pamięci Zenona Polusa (1953-2013), artysty i organizatora życia kulturalnego Zielonej Góry. Trudno przecenić jego dorobek, jeśli wziąć pod uwagę, że był on współtwórcą Instytutu Sztuk Wizualnych UZ, miejsca które od 1992 roku wykształciło wielu znanych dziś plastyków, współtwórcą i wieloletnim kuratorem Biennale Sztuki Nowej (1985-1996), wybitnym twórcą, autorem licznych rzeźb, obrazów, instalacji, grafik, rysunków, projektów, wykładowcą akademickim. Wystawa będzie prezentacją różnorodnych postaw artystycznych - jego przyjaciele, znajomi, współpracownicy i wychowankowie pokażą prace czasem ściśle związane ze swoimi relacjami z Polusem a czasem swobodnie odnoszące się do jego twórczości, osoby, biografii.Ten hommage dla Zenona Polusa jest przypomnieniem człowieka, bez którego nie miałaby miejsca kontynuacja idei „Złotego Grona” - przekrojowych wystaw poświęconych sztukom wizualnym w Zielonej Górze. „Lot Ikara” odbywa się jako część Biennale Zielona Góra, nowej wspólnej inicjatywy Uniwersytetu Zielonogórskiego, Urzędu Miasta Zielonej Góry, Fundacji Salony, Muzeum Ziemi Lubuskiej i galerii BWA, która rozpocznie się 15 października i będzie prezentacją artystów podejmujących refleksję nad palącymi problemami współczesności.

Tak, dla przypomnienia ---- Wołgą przez Afazję ---- pdf online ))))

Karolina Wiktor "Wołgą przez Afazję"

                                  

"Poemat poezji wizualnej opisujący podróż przez wyobrażeniową krainę Afazji. To swoisty przewodnik po kraju, którego zostałam obywatelem – nagle i bez ostrzeżenia ,,,, jednak nie o wiwisekcję tu chodzi, tylko o zrozumienie choroby, która dotyka bardzo wielu ---- bo udar jest chorobą cywilizacyjną, a udar lewostronny zabiera wszystkie kody komunikacji, jakie  znamy ---- dlatego od szlaczków poprzez  krzywe litery spróbowałam opisać swój nowy świat – świat Afazji, poczuć jej klimat i poznać  jej architekturę. A nie poznałabym go, gdyby nie tętniak w moim mózgu i dwa udary ,,,, Dziś mam pięć lat i nową perspektywę myślenia ,,,, "

wyd. Zachęta Narodowa Galeria Sztuki / HaArt, 2014 

"Pusto-stan nienawiści" jest na Mediateka - Zachęta Narodowa Galeria Sztuki

Pusto-stan Nienawiści - wersja online  

"Pusto-stan nienawiści" został wydany przez Zachętę Narodową Galerię Sztuki w Warszawie, w ramach Roku Antyfaszystowskiego. Przez ogólnoświatową zarazę, nie odbyły się debaty i spotkania - a bardzo tego żałuje....  W takcie owych spotkań, chcieliśmy rozmawiać na temat problemów z którymi spotykamy się na co dzień - nietolerancji, wykluczenia. Ale co jest ważne - porozmawiać o sposobach i możliwościach współdziałania . Bo według mnie tylko wspólnie, możemy wypracować kierunki naszego, dalszego działania ---- takie proste ? czy iluzoryczne ? pewnie tak .... ale to jedyny sposób by zatrzymać spirale .... może warto spróbować ....

Książka, którą skonstruowałam jest swego rodzajem reportażem poetyckim w graficznej odsłonie. Jako jeszcze afazjanka podróżowałam ultramarynową wołgą,,,, również poetycko opisywałam nieistniejącą krainę Afazji, z której wróciłam jako prawie zdrowy człowiek ,,,, Choć z nie doborami poznawczymi - uwagi, koncentracji, czytania - My afazjanie bardziej czujemy niż wiemy ---- może własnie dlatego wyjechałam w kolejną podróż ---- trudniejszą i bardziej wymagającą ,,,, ale i bardzo inspirującą ,,,, 

Świat w który na nowo weszłam, nie jest tym samym który znałam przed "wybuchami mózgu".... dlatego "Pusto-stan nienawiści" łączy się z "Wołga przez afazję" bezpośrednio pierwszym tekstem "światy pod chodnikowe" - to tam afazja łączy się z realem .... i też tam zaczyna się opowieść podroży przez wyimaginowaną Warszawę, od Marymontu, do Centrum by wrócić na Marymont do Pusto-stanu z ogromnym napisem NIENAWIŚĆ. Kolejny raz zmieniam "skórę" by zrozumieć przestrzeń, zależność społeczno/polityczną. Jednak nie chcę jej naukowo kojarzyć z Nienawiścią.... Chcę ją wąchać, czuć tekstowo, "ssać" - - Dlatego zmieniam w Brunatną muchę, która będzie Waszym przewodnikiem po Terenie i ich Plemniach oraz Domu ....  

Wiem, że Pusto-stan nie jest łatwą lekturą ,,,,  Ale może, ten zaburzony obraz rzeczywistości, który obserwuje Brunatna, zainspiruje Was do wyjścia z IMPASU W KTÓRYM MY ŻYJEMY - TU I TERAZ  ..????.. TEGO SOBIE I WAM ŻYCZĘ ))))

Książka wydana przez Zachętę Narodową Galerię Sztuki, nakładem 300 egzemplarzy.

Partnerem projektu jest Centrum Dialogu im. M. Edelmana w Łodzi. 

Projekt w ramach Roku Antyfaszystowskiego.

-- teksty (wiersze, opowiadania), koncepcja układu graficznego, fotografie, grafiki, Brakująca Czcionka -- Karolina Wiktor 

-- projekt graficzny książki i okładki -- Agnieszka Ziemiszewska 

-- kuratora projektu w Zachęcie -- Marta Miś 

-- koordynacja wydawnicza -- Dorota Karaszewska 

-- redakcja -- Małgorzata Jurkiewicz 

-- druk -- Argraf, Warszawa

okładka

Meta z morfozą Gra - wiersz z książki Pusto-stan nienawiści

Inauguracja - wiersz z książki Pusto-stan nienawiści

CZAS NA SENNY KOSZMAR - opowiadanie z książki Pusto-stan nienawiści

kręciłam się wokół własnej osi myśli,,,, wreszcie zatrzymałam się w pół drogi – tak między snem a jawą – kolejny raz stałam się świadkiem granicznym sytuacji pod-biernej ....
Obywatelem Kraju Mnogiego.... 
najpierw usłyszałam przeraźliwy zgrzyt,,,, potem pisk niedotrzymania, - by wreszcie zobaczyć czarną, głuchą CISZĘ ----  trwała długo, ale nie byłam w stanie określić jak długo, bo wszystkie aparaty BCI – INTERFEJSU MÓZG-KOMPUTER – NIE DZIAŁAŁY ---- a GOGLE 3D pierwszy raz zaczęły uwierać ----  nieprzerwana cisza w  podprogowych komunikatach męczyła….
ONI'owie popełnili błąd?  – niemożliwe – ONI'owie się nie mylą ---- nigdy ----
a jednak – to był błąd ---- na ekranie trwała pustka i statyka nicości – wykiełkowała we mnie panika obywatelki MY'nogiej ---- ale paradoksalnie LĘK wraz z BRAKIEM okazały się SKUTECZNYM AKTYWATOREM ZMIANY ---- kiedy MY'mowa ściągnęła aparaturę i gogle – zobaczyła, że jest pojedyncza – nie ma obok niej MY'mowego, czyli własnego męża ani MY'mówki – własnej córki....  jest kobietą w tymczasowym pojemnikowym domu – skonstruowanym na kształt kapsuły nie większej od rezonansu magnetycznego – nawet blada biel była podobna ---- 
– nijakie bezguście ---- pomyślała ---- 
i nagle oszołomiła ją wolność wyboru epitetu!!!!  okazało się bowiem, że była to pierwsza własna myśl od lat.... SIEDZĄC NA KRAWĘDZI ŁÓŻKO-APARATURY PRZYPOMNIAŁA SOBIE, ŻE KIEDYŚ MIAŁA PRAWO WYBORU  „(....) możesz opuścić łóżko-aparaturę, jeśli chcesz, to jest twój wybór ---- BCI możesz wyłączyć – o tutaj – operator wskazał palcem na różowy guzik”....
patrzyła teraz na różowy guzik i przypominałam sobie różowe stopery chroniące przed hałasem Realu,,,, to było dawno,,,, zbyt dawno, by pamiętać o istności,,,, 
Tak – wybrała świadomie aparaturę i dostała wszystko: wirtualną rzeczywistość, która stała się Realem 200 % – z jej życiem, córką, mężem, pracą, rozwojem, wszystkością emocjonalną ---- jednocześnie łóżko-aparatura utrzymywała jej ciało we względnej biologicznej formie – dostarczając mikroelementy dożylnie, dając świeży nawiew, masując ją, zatapiając ja w kąpieli borowinowej, odprowadzając odchody niepostrzeżenie za pomocą wtrysków....

---- słowem, raj NA PRZESTRZENI 200 CM KWADRATOWYCH  ----

ale dziś siedząc na krawędzi,  zastanawiała się, gdzie są inni MY'mowie – gdzie jest jej MY'mówka i MY'ym ? A może oni nie istnieją ? Nie wierzę.... Musiała to sprawdzić – ale do tego potrzebna jej była Siła MimoWszystko – której zabrakło na początku ---- musiała wstać i robić pierwszy krok ----  
I tak stojąc na chwiejnych nogach, zobaczyła KILOMETRY ŁÓŻEK APARATUR  ---- 
obłęd  oszołomienia trwał bardzo krótko – bo wtem zauważyła innych wzbudzonych – ale jakie było jej zdziwienie, kiedy się okazało, że wzbudzeni to głównie MY'mowe ---- to one zbudziły się jako pierwsze ---- gdzieniegdzie pojawiali się MY'mowie homoseksualni i dlaczego właśnie my wstaliśmy z łóżek? – zastanawiała się tylko przez chwile....  

neurony lustrzane wzięły górę nad chaosem i poprowadziły nas drabinkami prosto na dach....a tam w słońcu, przy lekkim wietrze zobaczyła Nowy Świat ---- dachy hal jak autostrady jadące po horyzont, a na nich tysiące MY'mów, którym nagle zabrano auta ….
wielu bezradnie rozkłada ręce, inni gestykulują w oburzeniu, a inni zbierają się w grupy, by dyskutować – wykrzykiwać sprzeciw wobec ONI'owych – jedni z powodu usterki łóżko-aparatów, a inni uświadomili sobie sytuację podbieraną, w której się znaleźli z własnej woli…. na nitce dachu oprócz MY'mowych sporo było również MY'prekariatu i My'mów homoseksualnych…. 
a na równoległych dachach zauważyłam  też MY'uciekinierów…. 
po kilku godzinach przebywania w tłumie prawie wszyscy mówili już jednogłosem – neurony lustrzane wraz z psychologią tłumu działały ))
a mówili o garstce ośmioprocentowych Możnowładców absolutnych z pospólstwem teoretycznej władzy ONI'owych – jak o Atlantyckim Chciwcu Mizoginie – o taktycznym ruchu w stronę przyjaźni między Sułtanem Tureckim a Carem KGB, sztorcującym niepokornych Ukraińców i wspierającym małego okrutnika z dawnej Syrii – o pozornym spokoju kraju środka – o krótkowzrocznych zachodnich ONI'owych – jak Wyspiarze Brexitowi, Le i Pen, Madziar wraz ze zmyślnym Pe i eS ---- mówili też o lęku, który czai się za horyzontem – o nowych barbarzyńcach z ISIS i ich samotnych wilkach, które wchodzą między My'mów.... 
podczas wieczornej gry w głuchy telefon okazało się, że Oni'owie, wyczuwając własny lęk przed kolejną wojną i niezgodę na wcześniejsze udogodnienia łóżko–aparatur porwali tłumy ---- 

NIEMOŻLIWE!? 

możliwe – genetycznie uwarunkowani do zmiany na lepsze ---- i jako pierwsi się wzbudzili – stoczyli walkę z pierwszymi Oni'owymi – wgrali własne programy w interfejs mózg/komputer – i tak grając na emocjach, niechęci wobec obcych, dając fatalną morganę spokoju w zamknięciu…. grają w kontrolę umysłu, mając za nic etykę…. 

---- bunt rozgrzewa ----  

---- dach czerwienieje ---- 

---- koty miauczą ----

budzę się z zimna ---- ciągle jestem pod czapką fryca otulona cienką zgubą szalkową tuż przy sejmie, obok tymczasowego pomnika .... 
leżąc w zimnie, zrozumiałam, że muszę wrócić biegiem na Marymont ,,,, prosto do PUSTO-STANU NIENAWIŚCI, by powąchać definicje ---- jednak dystans miedzy sejmem a Marymontem był zbyt duży, by móc ją pokonać na 5-centymetrowych nogach ----
---- dlatego pojechałam BikeStop’em Veturilo,,,, mocna, szeroka rama pozwalała na wygodne wspomnienie Literowania Własnowolności ---- po drodze zobaczyłam śmietniki, z których wylewały się dawne zasady gry ….

czternaste marce

w symbolu okratowany dom ---- bez ---- słów polskich

Wlepy wlepy,,,, dla większej świadomości tego, co nas otacza w bramach, na murach ,,,,

)))) oszołomienie opadło )))) 

na powrót rzeczywistość nabrała, względnego podobieństwa do momentu przed nagrodą ;-)))) 

dziękuję wam wszystkim za dobre słowo Gratulacji ---- bo to zwyczajnie dobre )))) 

dziękuję Mamie, Tacie, którego już nie ma, Piotrowi Rypsonowi, Aleksandrze Kubiak, Oldze Rypson, Małgorzacie Wysockiej, Ewelinie Ratajczyk, Basi Zawistowskiej, że zawsze we mnie w wierzyli i wspierali w czarnej dupie Afazji ....

a dedykuję tę nagrodę WSZYSTKIM AFAZJANOM, którzy ciągle jeszcze walczą o możliwość powrotu, do zdrowej rzeczywistości )))) ta rzeczywistość jest możliwa,,,, jest inna od tej którą znaliście przed wypadkiem, udarem .... ale jakże ciekawa i wartościowa ))))
-- --
W piątek, 15 grudnia, po raz 15 przyznano Nagrodę im. Katarzyny Kobro Artyści Artystom. Założeniem nagrody jest wyróżnienie i uhonorowanie postaw twórców progresywnych i poszukujących. Laureatką za 2016 rok została Karolina Wiktor.


Nagroda została przyznana za „konsekwentną i emancypacyjną twórczość, w której opór wobec kryzysu ciała posłużył do stworzenia nowego języka. Za eksperymentowanie na przecięciu sztuk wizualnych, literatury i neuronauki. Za wyjątkową wiarę w sztukę jako narzędzie do opisu doświadczeń ciała i umysłu, a także środek do pokonywania ich ograniczeń”.

Karol Radziszewski: Szczególne ważne jest dla mnie to, że jest to nagroda imienia artystki, bo kobiety cały czas nie są wystarczająco obecne w sztuce. Moim zdaniem, przyszłość jest kobietą! Dlatego cieszę się, że nagrodę odbiera tak wyjątkowa kobieta.

Anna Baumgart: Nagroda to symbol zwycięstwa. Kobiety muszą podjąć walkę, by zostać na często nieprzychylnym polu sztuki.

Karolina Wiktor: To jest nagroda, która pokazuje, jakim jesteśmy społeczeństwem. Pokazuje, że mamy empatię wobec drugiej osoby. Moje doświadczenia życiowe nauczyły mnie, że ważne jest to, co między słowami, między literami. To tam kryje się możliwość dialogu. Wzajemne zrozumienie daje możliwość rozwoju.

Jarosław Suchan: Dla mnie istotne jest to, że jest to nagroda imienia mocnej, silnej kobiecej osobowości, i trafia w ręce mocnej, silnej kobiecej osobowości.

Karolina Wiktor (ur. 1979) - artystka wizualna, w latach 2001-2010 współtworzyła z Aleksandrą Kubiak duet performerski Grupa Sędzia Główny. Ich performensy poruszały tematykę związaną z ciałem, nagością i związanym z nimi konsumpcjonizmem, dotykając przy tym także problemów politycznych, patriarchalności kultury, kwestii ról płciowych, zależności i uprzedmiotowienia kobiet. "Czasem coś tak głęboko w tobie siedzi, że spojrzenie z innej strony wydaje ci się niemożliwe, a gdy zrobisz o tym performens, to sprawa zaczyna nabierać nowego wymiaru", twierdzi artystka. Karolina Wiktori jest również autorką blogów afazja.blogspot.com i poezjawizualna.blogspot.com, a swoje doświadczenia opisała w poetyckiej biograficznej książce "Wołgą przez Afazję" (2014).

Nagroda im. Katarzyny Kobro

Pomysłodawcą idei dorocznego wyróżnienia jest prof. Józef Robakowski (wspólnie z Niką Strzemińską, córką Katarzyny Kobro i Władysława Strzemińskiego).

Początkowo nagroda była przyznawana prywatnie w Galerii Wschodniej. Od 2011 roku organizatorem wydarzenia jest Muzeum Sztuki w Łodzi.

Nagrodę za 2016 r. przyznało Jury w czteroosobowym składzie: przewodniczący Karol Radziszewski, Anna Baumgart, Agnieszka Brzeżańska, Aneta Grzeszykowska.


Kuratorka: Maria Morzuch

szkic do książki "pusto- stan nienawiści" - światy pod-chodnikowe/ patrząc na dom w pusto-stanie/ morze ludzkie krzyczy/ skaczemy jak kaczki/ bunt / blokada/ powrót do źródeł

_____________________